رواية الكاتبة حنان عبدالعزيز

هز راسه بابتسامه خفيفه: وعلى فكره انتى لسه مراتى عملت التمثليه دى وجيبت واحد ممثل انها شيخ ويعمل انه بيطلقنا بس علشان اضغط عليكى وتعترفى غبيه كنتى عايزانى اسيبك كده تروحى من ايدى انا عمرى ما كنت هتحوز سحر كنت هقول الحقيقه تحت واخدك ونمشى كان نفسى انتى الى تتخطى خۏفك وتحكيلى لحد ما جيتى يا ستى 

ابتسمت بفرحه عارمه: يعنى انا لسه مراتك بجد 
قب-ل شفتيها برقه: مراتى وحبيبتى وكل ما ليا كمان 
ض-مته الى صدرها بفرحه وحب: يذيد انا بحبك اوى بجد 
ليض-مها اليه بقوه: وانا بحبك يا قلب يذيد والله 
ليبتعد عنها قليلا وهو يمسك يدها بعشق وحماس: يلا 
عقدت حاجبيها بأستغراب: على فين؟! 
ابتسم بحماس: هنهرب... 
Back 
هتفت ليلى: الا صحيح يا يذيد عرفت تخطيط سحر وسامح ازاى 
ابتسم يذيد: جدى يا ستى دا سوسه والله كان عارف كل حاجه بس سايبنا نخبط فى بعض وكان مراقب تليفون سامح وسحر وكان عارف كل الى بيخططوا ليه وانا مشيت معاهم للنهايه بس عملت برده الى فى د-ماغى 
نظرت اليه پخوف: انت مش هتاذى اختى يا يذيد صح 
قب-ل يديها بحب: يا حبيبتى دى بنت عمى قب-ل اى حاجه انا بس هبعدها عن حياتنا مش اكتر لكن سامح دا لوحده حكايه بالقواضى الى عليه دا غير محاوله خطڤك يعنى فيها مؤبد واتقبض عليه من يومين يعنى كل حاجه خلصانه 
نظرت امامها بشرود: ياترى سحر هتعمل اي لما تعرف؟!
صر-خت پغضب: هربوا مع بعض ازاااى لا مستحيل يعملوا كده مستحيل؟! 
هتفت والدتها بغص-ب: لي يا سحر مفكره هتاخدى حق اختك بالساهل كده انت اي يشيحه مصنوعه من اي انتى لا يمكن تكوني بنتى بجد طول عمرك بتكرهى اختك بس مش للدرجه دى 
هتفت پغضب: طول عمرك بتفضليها عليا فى كل حاجه لحد ما وصلتينى للمرحله دى لي يذيد يحبها وانا لا ليي يتحوزها وانا لا لي الكل بيحبها وانا لا ليي 
قاطعها كف قوى من الجد وهو ينظر اليها پقسوه: حبيناكم انتوا التنين كيف بعض وامك محبتش واحده على التانيه انتى الى باصه فى رزق اختك ربنا كرمها بحب يذيد بصيتى وطمعتى فيه لحالك وجايه لما كسرتيه عايزه تاخديه لع يا بت ولدى لازملك رباايه من اول وجديد انتى فااهمه 

نظرت اليهم پجنون وهى تسحب السکينه من طبق الفاكهه وهى تضعها على رقبتها بټهديد وصرا-خ: ابعدوا عنى همو-ت نفسى ابعدوا 
نظر لها الجد بهدوؤ: اهدى وبطلى جنان وبعدى السکينه دى من عليكى 
نظرت لهم سحر بد-موع: انا وحشه اوى صح انا وحشه انا محبتش حد انا كنت عايزه كله حواليا وبس انا مش بحب حد لازم امشى كفايه عليا كده 
وقامت بالضغط على رقبتها بالسکين لتلاقى ربها تحت صرا-خ والدتها بهلع: سحرررررررر....
بعد خمس سنوات....
: سحر سحر 
هتفت ليلى بضيق وهى تنادى على صغيرتها لتهرول اليها بسرعه وهى تنظر اليها ببرائه: ايوه يا مامى 
نظرت اليها ليلى باستنكار: اي البرائه دى يا بت مين الى كسر لعبه سيف اخوكى قولى 
هتفت سحر ببرائه شديده: الصراحه يا مامى انا بس هو الى عصبنى قالى يا وحشه يرضيكى 
فتحت ليلى عيونها بصد-م#مه: بقا هو الى عنده سنه هيقولك يا وحشه والله يبنتى انتى ملكيش حل 
صر-خت سحى بحماس وهى تنظر امامها: بابى
لتجرى سريعا الى قد-م يذيد ليحملها على ذراعيه بحب: حبيبه جلب ابوها عامله اي 
قب-لته من خدها: بخير طول ما انت بخير يا بابى 
ضر-بت ليلى كفيها بصد-م#مه: اقسم بالله البت دى بتعمل الى مش بعرف اعمله دى بتضحك عليه فى ثوانى 
قب-لها يذيد من خدها بضحك: علشان تتعلمى من بتك شويه 
نظرت اليه بغيظ: كفايه تاكل بعقلك هى حلاوه هبقا انا وهى 
اقترب منها بعد-ما انزل سحر ليهتف بجانب اذنها بعشق: انا بمoت فى امها وحلاوه امها والله 
ابتسمت بخجل ليقطعهم صوت سحر: بابى انا هنا على فكره 
لتنفخ ليلى بضيق: انا رايحه اشوف جدى وامى بكرامتى والله 
ضحك عليها يذيد ليحمل سحر ويتجه الى الداخل ليجد الجميع يجلس على وجههم الحزن لينظر الى سيف القابع بمعنى ماذا هناك ليتنهد سيف وهو يهتف بخفوت: بكره ذكرى وف-اه سحر انت عارف اليوم دا مش احلى حاجه لينا 
تنهد يذيد بحزن: ربنا يرحمها ويسامحها يارب 
هتفت سحر الصغيره: بابى هى عمتو سحر ماټت ازاى 
هتف يذيد بهدوؤ: ماټت مو-ته ربنا يا حبيبتى ادعيلي ليها ربنا يرحمها يارب 
هتفت سحر ببرايه: ربنا يرحمها يارب 
اتجه يذيد بعد-ما انزل سحر الى الداخل ليجد ليلى تنظر الى صوره لها ولسحر وهى تبكى بد-موع ليتجه اليها ويض-مها بهدوؤ: اهدى بقا يا ليلى احنا اتفقنا على اي كل ما توحشك نقرا ليها قران 
ض-مته بد-موع: غص-ب عنى يا يذيد وحشانى اوى اختى قب-ل اى حاجه 
تنهد بحزن: ربنا يرحمها يا حبيبتى يارب مش بايدينا دى بايد ربنا 
مسحت د-موعها بحزن: ضيعت نفسها وحشتنا كلنا اوى 
مسد على ظهرها بحنان: يعنى مش مكفيكى وجودى انا وسحر الصغيره وسيف كمان 
نظرت اليه بحب: انتوا اجمل حاجه فى حياتى والله ربنا يحفظكم ليا يارب 
ليض-مها بحنان ويحفظك لينا يا حبيبتى يارب
‏"أيُوحِشُني الزّمانُ وأنت أُنْسِي
ويُظْلِم لي النّهارُ وأنت شَمْسي؟"